ano?

Araw araw tayong binibigyan ng biyaya galing sa Maykapal. ang magandang umaga, ang hangin, ang pagkain, at higit sa lahat ay ang buhay.

Kelan nga ba tayo huling nagpasalamat para sa mga biyayang natanggap natin? Ako, madalang lang, kapag naisipan ko, pero sigurado ako na nagpapasalamat ako kahit gaano man ito kaliit.

Napakaraming mga bagay na ang umaabala sa ating mga buhay ngayon, nakakalimutan na nga nating magkaroon ng saglit na katahimikan sa isang araw para makapagmuni-muni diba? Makakakita ka ng mga taong kahit naglalakad may nakasaksak na earphones o kaya naman ay kung ano-ano ang kinukutingting sa mga gadgets.

Marami na tayong natanggap na biyaya sa ating buhay, pero sabi sa akin ng isang kaibigan, "anong silbi ng biyaya kung hindi mo ito alam ibahagi sa iba?" Oo nga, tama siya, anumang dami o liit ng biyaya natin dapat alam natin ibahagi ito. Mas marami ka pang matatanggap kung marunong tayong ibahagi sa iba ang kung anong mayroon tayo.

Naalala ko tuloy nun nagtatrabaho pa ako sa McDo bilang isang service crew, napakaliit lang ng sahod ko noon, pero masaya ako lalo na noong binilhan ko ng gamit sa school yung isang paslit. Mula sa bag, notebooks, lapis, crayons, basta lahat nabili ko para sa kanya. Oo, masakit talaga sa bulsa yun, grabe, pero noong makit ko yung ngiti noong batang iyon  parang ano ba ang limang daan piso kung makapagbibigay ka ng saya sa isang batang paslit na kailangan nya yun. 

Sabi nga ng isang kaibigan, kung magbibigay ka dapat masaya hindi yung napipilitan kasi baka sumakit ang tiyan nun pinagbigyan mo. Heheh, pero totoo, mahal ng Diyos ang masayang nagbibigay. At sabi din ng isang kaibigan, mararamdaman mo ang totoong essence ng pagbibigay kung masasaktan ka yung tipong isusubo mo na, ibibigay mo pa.

Naisip ko lang, sa sarili ko, nasaan na ba ako ngayon in terms of pagtulong ko sa kapwa? Pinabayaan ko na ba ang responsibilidad ko na tumulong sa mga kapatid natin? Oo, responsibilidad, kasi hindi pa man tayo nagkakamalay lahat tayo ay inatangan na ng isang malaking responsibilidad iyon ay ang pagsilbihan ang ating kapwa ng bukal sa ating puso at konsiyensiya.

Ilang beses na nga ba tayong nagsakripisyo para sa ikabubuti ng iba? O tayo yung tipo ng taong gusto lang natin lagi lahat kumuha ng pabor para sa sarili nating ikabubuti?

Naalala kong yung isang tagline ng leading soft drink. "ikaw, sino ang napasaya mo today?" Napakagandang point of reflection para atin ang tanong na iyon, bakit kamo, kasi napakasimpleng tanong, pero napakabigat na kahulugan ang tinataglay. Sa araw araw ba ng buhay natin, may napapasaya ba tayong isang tao bagi tayo matulog o puro sama ng loob lamang ang binibigay natin? Ang saya hindi naman nangangahulugan ng regalo o anumang materyal na bagay. May napangiti ba tayo ngayong araw na ito?

Sabi nga nun kaibigan ko, ano ba ang role mo sa lipunan? Ikaw ba yung nakikibahagi? O ikaw yung kumuhuha  lang nga bahagi?

Ikaw? Ano ka ba dito?